10-04-2017

Zo, weer even tijd voor wat nieuwtjes van de afgelopen weken! Vorige week en deze week hebben de kinderen vakantie...en wij dus ook...een beetje...
De week voordat de kinderen de schooltermijn afronden houden we altijd de funweek. Deze keer hadden we een spelletjesdag, een knutseldag en een outreach. De kinderen hebben een prachtig knutselwerk gemaakt rondom de bijbeltekst die we de afgelopen maanden geleerd hebben.
Voor de outreach zijn we naar een daycare/afterschool in de buurt geweest. De kids hebben in groepjes bijbelverhalen voorbereid en liedjes uitgekozen voor de worship. We waren zo trots toen we de kinderen zagen vertellen en uitleggen uit de Bijbel!
De week werd afgesloten met een spelletjesdag, heel gezellig!
Afgelopen week hebben we als OM Zuid-Afrika een stafconferentie gehad. Interessante lezingen en goede vergaderingen in de ochtend, met vrije tijd in de middag. Altijd leuk om weer even bij te kunnen kletsen met bekenden van MDT en degenen van OM die ik vorig jaar ontmoet heb.
Deze week worden alle planningen voor de komende termijn gemaakt...met name omdat ik over 7 weken al in Nederland hoop te zijn!
Het verlof komt steeds dichterbij! Met de TFC maken we plannen voor presentaties en momenten om iedereen in NL weer te ontmoeten.
Bidden jullie mee voor een goede voorbereiding en een fijne tweede schoolterm met de kids?

20-03-2017

Tijd voor weer eens update vanuit Zuid-Afrika! Ik zag dat het alweer veel te lang geleden is...
De afgelopen tijd heeft lief en leed zich afgewisseld. 'Lief' is het zien van de kinderen en de vooruitgang die ze boeken: het onder woorden kunnen brengen van pijn en verdriet, het kunnen delen vanuit overvloed. 'Leed', omdat we een paar weken terug een vader van onze kinderen hebben begraven. De pijn en het verdriet zien van de kinderen is heftig! Gelukkig mogen we ook dan wijzen op onze Hemelse Vader en simpelweg er voor ze zijn wanneer nodig.
'Lief' is ook te zien binnen het team: de inzet die ze tonen, de feestjes die we samen kunnen vieren (dansen op Ecuadoriaanse muziek ;) ).
'Lief' is ook al langer geleden het bezoek van Floris en Marijke en de kids. Ik zit net de foto's terug te kijken en kan weer even nagenieten!

05-02-2017

Vanmorgen zijn we in Mamelodi naar Peace and Mercy Church geweest. Ik werd uitgedaagd en aan het denken gezet, en die uitdaging deel ik graag.
Een vraag die gesteld werd, was: hoe kunnen we Gods Woord verspreiden, als we niet zelf God en Zijn Woord goed kennen? Voor mij is dat: hoe goed ken ik God’s Woord, de Bijbel, eigenlijk? Geef ik mijzelf tijd om God steeds beter te leren kennen? En als iemand onverwacht naar mij toekomt, met de vraag ‘Wat is dat met die God van jou?’ , kan ik dan getuigen van mijn persoonlijke relatie met hem? Kunnen mensen zien aan mij dat het echt is, dat God in mij werkt en door mij werkt?
Confronterend: ik kan een uur, twee uur besteden aan een printer die niet werkt of internet dat het niet doet. Of aan facebook, whats app etc.... Of aan vergaderingen, dingen regelen en ga zo maar door....En hoeveel tijd besteed ik aan Bijbelstudie? Ken ik God, om Wie het allemaal draait echt goed? Groei ik nog steeds in geloof en kennis? Zing ik om Zijn naam te prijzen, kan ik dankbaar zijn om alles wie God is en wat Hij geeft?
Ja, ik ken Hem als mijn Redder en Heer, en Hij is de reden van mijn bestaan. Maar het is ook lastig om de juiste prioriteiten te stellen; en ik kan mijzelf vertellen dat ik heus goede dingen doe, maar het is niets als God niet mijn eerste prioriteit is.
In Lukas 24:53 staat dat Jezus’ discipelen ‘continue in de tempel waren, God prijzende’ en in Handelingen 2:42-47 ‘ zij /devoted/ zichzelf aan de apostels onderwijzing en aan de samenkomst’. ‘Devoted’ komt vanuit het latijn, devovere, wat toegewijd betekent, of in het engels /to vow/.
God is de reden dat wij bestaan, en door het sterven en opstaan van Zijn Zoon Jezus Christus, mogen wij leven met Hem. Hij verdient al mijn toewijding, mijn tijd, mijn gedachten, mijn alles. En het is nooit te laat om opnieuw prioriteiten te stellen met God op nummer 1.
Best een mooie uitdaging, vind je niet?

Hieronder een bijpassend nummer waar ik aan moest denken.

13-01-2017

Terwijl ik dit schrijf is het het einde van het schooljaar hier in Zuid-Afrika! De kinderen hebben helemaal naar de vakantie toegeleefd, examens gedaan en rapporten uitgedeeld. En ik moet eerlijk toegeven: ik was zelf ook wel ff toe aan wat vakantie. De zomervakantie betekent niet dat alles stopt hier op het Meetse a Bophelo Centre, we hebben nog steeds food-pick ups, sorteringen, en schoonmaak- en opruimwerk te doen. Maar de rest van de dag is het wat rustiger en heb ik lekker tijd om met Floris, Marijke, Jasper en Nick op te trekken. We vieren samen Kerst en ik ga met ze mee naar Kruger! Super om ze weer te zien en wat hebben ze veel kaarten en presentjes meegenomen uit Nederland! Bedankt!

De afgelopen maanden heb ik zo langzamerhand mijn taken weer opgepakt. Ik ben dankbaar dat het weer kan! Ik moet nog wel duidelijk mijn rust nemen: mijn niet-zo-sterke-spieren vragen ook zo hun energie, evenals de wekelijkse fysio en dagelijkse oefeningen. Maar het is nog steeds een wonder zoals ik er vanaf ben gekomen bij het ongeluk!

Half november heb ik een kijkoperatie ondergaan aan mijn knie. Er zijn wat rafels weggehaald van scheurtjes in de meniscus en kruisbanden, maar verder zag het er volgens de dokter goed uit. Eén van de scheurtjes begon zelfs weer aan elkaar te groeien, wat normaal gesproken niet gebeurt. Maar dat is aan God te danken! Ook is de pijn mij alles meegevallen en was ik na een paar dagen weer op de been.

Het zelf autorijden heb ik ook weer volledig opgepakt. Hoewel ik het soms nog best spannend vind en herinneringen soms onverwacht terugkomen, is het wel een stukje vrijheid waar ik erg van geniet. Na het ongeluk ben ik weer op het centrum komen wonen, in eerste instantie voor de herstelperiode, maar later realiseerde ik mij dat ik het prettig vind om tussen de mensen te wonen in Mamelodi. Ik geloof dat God mij dit plekje echt gegeven heeft en ik ben blij met de mogelijkheid om een eigen kamer te krijgen op Meetse.

17-5-2016

Zoals u wellicht heeft vernomen afgelopen dagen, is Marieke afgelopen vrijdag betrokken geraakt bij een ernstig ongeluk, waarbij een vrachtwagen is ingereden op de bus waarin zij en nog 16 andere medewerkers van OM zaten. Marieke heeft lange tijd met haar benen bekneld gezeten, maar God zij dank hier enkel zwaar gekneusde benen aan overgehouden. Marieke heeft hier erg veel pijn aan en krijgt zware pijnstilling om dit draagbaar te maken. Zondag is ze overgebracht naar een goede privékliniek. Nog 4 andere OM-ers liggen daar en lopen af en toe bij Marieke binnen, aangezien zij zelf niet kan lopen. Deze aanspraak is voor haar erg fijn. Naast de lichamelijke pijn, is dit ongeluk natuurlijk ook mentaal een enorme klap. Als TFC weten we dat Marieke veel mensen om zich heen heeft die met haar meeleven. We willen u vragen om haar niet te belasten met goedbedoelde telefoontjes, om haar de rust te geven om lichamelijk en mentaal weer te herstellen. Heeft u vragen o.i.d., dan kunt u deze stellen door een mailtje te sturen naar info@ebbersinzuidafrika.nl
Uiteraard kunt u wel op deze facebookpagina een berichtje voor Marieke plaatsen. Deze leest zij gewoon mee en zal ze erg waarderen!
Als TFC werden we er op gewezen dat er binnenkort een gemeentelid begin juni naar Zuid-Afrika af zal reizen. Wilt u een kaartje meegeven voor Marieke, dan kunt u deze kaart vanaf aanstaande zondag in de daarvoor bestemde brievenbus in de Meentkerk stoppen. Ook is het mogelijk om de kaart op Haardstedelaan 4 in de bus te stoppen.
Laten we als achterban als een warm bad voor Marieke zijn en haar meenemen in onze gebeden!